*Uykuda Yakalananlar… Secdede Yolcu Edilenler…*
6 Şubat sabahı. Merkez üssü Kahramanmaraş. İki büyük sarsıntı, bir anda gelen binlerce can kaybı…😔 Resmi rakamlar 59 bin ölü var diyor ama sahadakiler biliyor: Gerçek sayı çok ama çok daha fazla…
Kimdi bu insanlar? Nasıl yaşadılar? Ne hâl üzere öldüler? Bilmiyoruz. Bildiğimiz tek şey: Hazırlıksız yakalandılar…
Bir sabah uykusundaydılar. Belki abdestli, belki abdestsiz, belki imanlı, belki tevbesiz… Belki de son sözleri “La ilahe illallah” bile değildi…
Ve şimdi gözümüz Gazze’de. Yaklaşık iki yıldır her gün kan, her gün enkaz, her gün sabır, her gün dua… Ama oradaki ölümler başka. Orada insanlar, seccade üzerinde, Kur’an okurken, açlıktan oruçla… Ama hep imanla ölüyorlar inşaAllah…
Ve biz şahitlik ediyoruz: “inşaAllah Bunlar şehittir.” Çünkü bir dava için yaşıyorlar. Ölümleri, hayatlarının şehadetidir.
Peki ya biz? Biz kime benziyoruz? Yaşantımız, şehitlerin mi? Yoksa gaflet içinde ansızın gelen bir ölümün habercisi mi?
Televizyon karşısında mı geçecek ömrümüz? Markette, trafikte, lüks peşinde mi bitecek? Yoksa sabah namazında Rabbine yürüyen mi olacağız?
Bir rivayette şöyle buyrulur: “Nasıl yaşarsan, öyle ölürsün. Nasıl ölürsen, öyle haşrolursun…”
Allah (cc) bizleri gafletle değil, şuurla yaşayıp imanla ölen kullarından eylesin… Gazze’nin sabrını, şehitlerinin izzetini, bizim de kalplerimize nasip etsin. 🤲🏻
