Bir gün gelecek, biz de o beyaz, cebi olmayan kefene sarılacağız. İster genç olalım, ister yaşlı; ister zengin, ister fakir… O elbise mutlaka bize de giydirilecek. Ne zaman olacağını bilmiyoruz, ama ölüm bize doğru sessiz adımlarla yaklaşıyor.
O gün, geride bıraktığın mal mülk, bankadaki paralar, bindiğin arabalar, oturduğun evler… Hepsi dünyada kalacak. Sana eşlik edecek tek şey, dünyadayken yaptığın ameller olacak. İmanını, namazını, sadakanı, güzel ahlakını götürebileceksin; ama yalanlarını, kul haklarını, isyanlarını da beraberinde götüreceksin.
Kefenin modası hiç geçmedi; hâlâ beyaz, hâlâ cebi yok. Cebi yok ki oraya dünya sevgisini doldurmayasın! O kefenin içine yalnızca salih ameller sığar. Çünkü orası malın değil, iman ve ihlasın yeri.
Madem ölüm tek bir defa gelecek, o da niçin Allah (cc) için olmasın? Madem bu can bir defa teslim edilecek, neden onu en şerefli şekilde teslim etmeyelim? Neden bu nefesleri, Rabbimizin rızası için harcamayalım?
Bu satırları okuyorsun, değil mi? Demek ki hâlâ can bedende, nefes alıyorsun. Bu, Allah’ın (cc) sana verdiği bir fırsat. Henüz toprağa girmedin, henüz kefen sana sarılmadı. Şimdi dön Rabbine! Tövbe et, hakkı gözet, namazına sarıl, yetimin başını okşa. Rabbine sakın şirk koşma. Mazlumun yanında, zalimin karşısında ol. Çünkü fırsat bir kez gelir, sonra elden gider. Bugün varız, yarın belki yokuz.
“Her nefis ölümü tadacaktır. Sonra bize döndürüleceksiniz.” (Ankebut-57)
Ölüm sana ansızın geldiğinde ne yapacaksın? Tövbe etmeye vakit kalacak mı? Kul hakkını ödeyebilecek misin? O gün pişman olmak istemiyorsan, bugünden uyan! Nefes alıyorken fırsat elindedir. Çünkü kefen seni bekliyor, toprak seni çağırıyor… Ve bu çağrıdan kaçış yok!
İkiyüzlülere de kısa bir mesajımız var… Filistin için ağlayan maskelerin ardında, Tel Aviv’e selam çakan iki yüzlü hainler! Allah (cc) her şeyi görüyor, melekler şahitlik ediyor. Müminler ise öfkeli; yalanlarınıza asla kanmayacağız. Unutmayın, hesabınız gelip çatacak, o gün hiçbir bahane sizleri kurtaramayacak!
